Zabawy ruchowe - "warm und kalt" i „Hinein ins Schneckenhaus“

   Istnieją takie zabawy, które niezależnie od pokolenia cieszą się zainteresowaniem i trwają. Niektóre z nich w bardzo prosty sposób zaadaptować można do nauki języka obcego. Do takich zabaw zaliczyć można "ciepło - zimno" ["warm und kalt"] oraz grę w klasy [„Hinein ins Schneckenhaus“]. Jak tego dokonać w warunkach domowych lub szkolnych? 

"warm und kalt"

  Zasady zabawy są banalnie proste. Jedna osoba zamyka oczy i odlicza po niemiecku do 10 (dzieci 3-5lat) lub do 20 czy 30 (6 i powyżej) [oczywiście jest to zależne tez od ilości przedmiotów do schowania], a w tym czasie druga chowa obrazki/ przedmioty/ nakrętki w różnych miejscach w pokoju. Nim otworzymy oczy, warto zapytać osobę chowającą, czy jest już gotowa [Bist du bereit?/ Bist du fertig?]. Jeśli odpowie "jeszcze nie" [noch nicht], to dajmy jej chwilę na schowanie wszystkiego. Jeśli odpowie "już" [schon], to możemy udać się na poszukiwania. Osoba, która chowała obrazki, nakierowuje nas na miejsce ich ukrycia dwiema komendami: 

• warm - gdy jesteśmy w pobliżu ukrytego przedmiotu

• kalt - szukamy w złym miejscu lub oddalamy się od miejsca ukrycia 

Za każdym razem, gdy znajdziemy  przedmiot/ obrazek, to wypowiadamy jego nazwę. Gdy zbierzemy wszystkie, możemy je przeliczyć i ponownie nazwać. Po tym następuje zamiana. W ten sposób możemy przeprowadzić tę zabawę w domu lub przy małej grupie dzieci w szkole.

W jaki sposób przeprowadzić tę zabawę w klasie?  
Najlepiej jest podzielić dzieci na cztery grupy (podczas podziału możemy zawiązać im na ręce włóczkę różnych kolorów, np. 1 - rot, 2- blau, 3- orange, 4- schwarz). Następnie dzielimy salę na pół (np. taśmą lub sznurkiem). Dwie grupy znajdują się w jednej części i dwie grupy w drugiej części sali. Jedna grupa dzieci jest chowającym, a druga w tym czasie odlicza. Dzieje się to równolegle w obu częściach sali. Warto przygotować wtedy przynajmniej 10 obrazków tak, by każdy schował chociaż dwa. Warto ustalić, że grupa szukająca przemieszcza się razem (nie mogą rozbiegać się każdy w inną cześć sali). Gdy znajdą wszystkie obrazki, następuje zamiana.

      

              

„Hinein ins Schneckenhaus“

gra w klasy ("ludzik")

  Gra w klasy jest jedną z zabaw, którą pamiętam z własnego dzieciństwa. By przygotować pole gry, rysowało się kredą na betonie lub patykiem na ziemi "ludzika" i oznaczało jego pola od 1 do 8. Grę rozpoczynała ta osoba, która jako pierwsza trafiła kamykiem na pole z numerem 1. Wówczas mogła rozpocząć skoki. Ważne było, by nie przekroczyć linii, a przy podwójnych polach rozstawić nogi na oba pola. Gdy już ktoś dotarł do „głowy”, musiał zrobić skok z obrotem i wrócić, zabierając po drodze kamyk. Następnie rzucało się do kolejnego pola. Gdy ktoś przekroczył linię okienka podczas skoków lub nie trafił kamykiem w odpowiednie pole, wówczas oddawał kolejkę kolejnemu graczowi.



 Modyfikacja do zabaw językowych jest bardzo prosta. Pola z numerami zastępujemy obrazkami na kartkach A4. Poniżej zdjęcie, w jaki sposób możemy to zrobić na przykładzie owoców.
1 - der Apfel                              [jabłko]
2 - die Wassermelone               [arbuz]
3 - die Zitrone                           [cytryna]
4 - die Ananas                          [ananas]
5 -die Banane                           [banan]
5 - die Birne                              [gruszka]
6 - die Pflaume                         [śliwka]
7. die Weintraube                     [winogrona]
8. die Mandarine                      [mandarynka]

Teraz mamy dwie możliwości. Jeśli poznajemy dopiero owoce i w ten sposób chcemy utrwalić wiedzę, wówczas wypowiadamy tylko nazwę owocu, na który staramy się dorzucić nakrętką. By zacząć grę, musimy trafić w pierwsze pole, czyli der Apfel. Nazwę tego owocu wypowiadamy jeszcze raz w drodze powrotnej, gdy chcemy podnieść nakrętkę.

Druga opcja jest taka, że wypowiadamy nazwę każdego owocu, na który właśnie wskakujemy. Jest ona dobra, gdy już znamy owoce i gra w klasy ma służyć ich przypomnieniu. Znacznie bardziej polecam jednak pierwszą opcję, ponieważ tutaj w pośpiechu można się pomylić lub zwyczajnie dostać zadyszki.

Uwaga! Podczas skakania kartki się przesuwają. By zabezpieczyć pole gry, warto podkleić kartki taśmą klejącą.

W jaki sposób przeprowadzić tę zabawę w klasie?  

Podobnie jak przy "warm und kalt" musimy podzielić dzieci na grupy (najlepiej 4-5 osób, nie więcej!). Każda grupa powinna mieć własne pole gry oraz nakrętki do rzucania. Warto podkleić kartki taśmą, by pole gry się nie przesuwało.

     Z własnego doświadczenia mogę powiedzieć, że zabawa "warm und kalt" wspaniale się sprawdza niezależnie od wieku dzieci. Często one same ją proponują lub pytają się, czy dziś się w nią pobawimy. W przypadku gry w klasy, jest ona świetnym urozmaiceniem, jednak bywa również w pewnym momencie nużąca. Dlatego zdecydowanie polecam ją do zabaw z dziećmi powyżej 7 roku życia.